Χρόνος(t)

Χρόνος.

Απ’ τη μια, η έννοια, χωρίς την οποία τα περισσότερα επιστημονικά μεγέθη σχεδόν δεν ορίζονται. Κι’ όταν πια οριστούν, διαιρέστε τα με το χρόνο για να βρείτε το ρυθμό μεταβολής τους, την ταχύτητα δηλαδή. Της αντίδρασης. Της κίνησης, Της σκέψης. Της αλλαγής.

Που διατρέχει όλα, μα όλα, τα ανθρώπινα, απ΄τα απλά και καθημερινά μέχρι τις άλυτες ακόμα μερικές διαφορικές εξισώσεις των Navier-Stokes.

Παλιός όσο κι η ζωή. Ή μάλλον παλιότερος. Χρόνος λίγος, χρόνος πολύς, Χρόνος μηδέν… Γραμμικός συνήθως, αλλά συμπιέζεται κι’ όλας…! Μη αναστρέψιμος πάντα. Ή μήπως όχι?

Απ’ την άλλη η φωτογραφία, που παγώνει το χρόνο. Αντιπαρατίθεται στη λήθη και την ανυπαρξία. Υπαινίσσεται την αθανασία διατηρώντας την εικόνα όσων ο χρόνος εξαφανίζει.
Και κάπου εκεί ανάμεσα η φωτογραφική ομάδα του ΕΑΠ, που ακόμα ψάχνεται, και πάντα ψάχνει. Και που αποφάσισε να αντιμετωπίσει αυτόν το ΧΡΟΝΟ, φωτογραφικά… Αποσπασματικά, προφανώς. Και σαν άσκηση, επίσης. Σίγουρα πάντως με ενδιαφέρον…!